Անժամանակային

Անսկիզբ, անվերջ ու անավարտ
Ժամանակի առաջ անպարտ,
Սկիզբ, որ չի կարող ունենալ ավարտ
Ավարտ, որ  անվերջ կմնա անպարտ։

Կատարյալ երջանկություն
Քո անունն է անցյալ անկատարություն։

Անցողիկ

Ամիսները անշտապ ու արագ կգրկեն օրերին
Տարիներն էլ քուն կմտնեն ամիսների հետ,
Ժամանակը պար կածի  հուշերի գրկում
Ու մարդիկ կխաղան հույզերի հետ։

Անշտապ ու արագ, կորած, գտնված
Կյանք կոչված զանգվածի մեջ պարուրված,
Խելագարները գիտակցական անկյունում կուչ եկած
Կճախրեն երազներում չգտնված։

Ու մարդիկ վազքի մեջ կփորձեն հասցնել ինչ-որ բան,
Կձգտեն նվաճել հնարավոր ու անհնարը ունայն
Մոռանալով, որ մի օր ուղղակի կանցնի ամեն բան։

Departure

Your blue – blue smiling eyes,
Teeth so neatly standing one next to one.
Childish laughter on your sunny face,
Smart and funny arguments just to protest.
But kindness and peace are lost on your face,
When you are with me, lost in your patience.

I am your disease,
My absence’ll be your release.
Trust me, this is the way to survive
Believe me, you will surely revive.
You will get the look back in your eyes,
That used to make me happy when we were out of fights,
Now I will enjoy it from distance, we must depart
PEACE SURELY WILL BE FOUND IN OUR HEARTS.

Այն մարդիկ

Կան մարդիկ ում որպիսությունը չես կարող հարցնել, նույնիսկ ուղղակի ողջունել․  չի կարելի։
Դու կարող ես միայն տաքանալ այն մտքից, որ նա կա, գոյություն ունի, որ քայլում է ինչ-որ տեղ ,ժպտում ինչ-որ մեկին, ու հայացքով քնքշորեն շոյում է գուցե ուրիշին։
Նա խոսում է, ասում է բառեր, սիրուն ու անկեղծ բառեր։
Խնամքով ընտրված ծաղիկները գուցե ուրիշին ուրախացնելու համար են այլևս։
Գուցե նա շտապում է արդուկել վերնաշապիկը, հարդարել մազերը, դատարկել օծանելիքը ու վազել հանդիպելու արդեն ուրիշին։
Քեզ ցնծեցնում է նրա ամեն մի հաղթանակը, իսկ ձախողումը վշտացնում։
Դու կծկվում ես, քաջ իմանալով, որ ձեռքերդ անզոր են գրկելու, սփոփելու  ու շուրթերդ իրավունք չունեն շշնջալու՝ «ես քեզ հետ եմ, միշտ»։
Դու ցավալու աստիճան ժպտում ես․․․Դու ուրախ ես որ նա կա, հեռվում․․․
Ու Կտոր-կտոր հավաքում ես Նրան՝ նրա շարժումը, նրա նայվածքը, նրա բառերը, նրա հոտը, նրա քայլվածքը։
Դու ուղղակի ուրախ ես որ նա կա, որ նա գոյություն ունի․․․ ինչ-որ տեղ ։
Ու դու խնամքով դասավորում ես ամենը հուշապնակում ու տեղավորում մտքերի հեռավոր դարակներից մեկում ՝ կնքելով հարազատության հավերժական կնիքով․․․․․․

Դու կաս, բայց․․․

Դու կաս, բայց գոյություն չունես։
Դու ուղղակի հորինել ես ինքդ քեզ։

Դու վախենում ես մարդկանցից։
Նրանք հաճախ հագնում են դիմակներ ու կերպարներ խաղում:
Դու էլ կրում ես քո դիմակը, որ կարողանաս խաղալ նրանց հետ։

Իրականը փոխարինվում է մտացածինով:

Էդպես ապահով է․ կվնասվեն դիմակները, իսկ քո մաշված ու մոռացված եսին  երբեմն արցունքներով կսգաս  գիշերներում` ինքդ  քեզ գոնե չմոռանալու համար։

Ու դու կքայլես փողոցներով, մտքերդ շաղ տալով ասֆալտին, ու հայացքդ փռելով մարդկանց վրա:

Մտքերդ կտրորվեն ամեն քայլիդ հետ․ հայացքդ էլ կմզվի դեմքեր նայելուց․

Ու կտեսնես, որ մարդկանց աչքերում այժմ դառը դատարկություն է թափառում ու մենությունը ուրվականի պես սահում է հայացքներով:

Ժպիտները խափս տալու համար են արդեն ու այլևս չեն պատմում երջանիկ լինելու մասին:

Ու դու փնտրում ես մի երջանկություն, որ կարծես էլ գոյություն չունի։

Ժպիտի Ծածկոց

Ժպիտի ճերմակ ծածկոցը քաշում եմ տառապանքիս կեղտոտ սավանին,
Սիրտս քրքրվում է,իսկ ես արագ ծամում եմ ուտելիքիս պատառն այն,
Որ թվում է թե միսն է իմ՝դառն ու անհամ;

Ու ես էլի ես եմ,բայց ես էլ չկամ,
Հուշերի ստվերները վազում են դեմքիս վրայով վարկենական,
Երբ ես մնում եմ մենակ, միայն ես ու իմ աշխարհը ունայն։

Ծամում ու թքում եմ ես  հուշերն այն,
Որ սնվել են տառապանքովս ու ցավով միայն,
Ու չմարսվելով թթվել են այնժամ, տալով կյանքիս տհաճ դառնահամ։

Ուզու՞մ եք խմել  տառապանքիս թասից,
Որում չկա քրտինքն ու ցավը ձեր կյանքի,
Ուզու՞մ եք որսալ հայացքն իմ բեկված,
Որում կտեսնեք իմ կյանքը ապրած․
ՈՒ կխաղաղվեք բավարարումից,
Որ խժռել է ցավն ինձ իմ ներսից։

Չէ, չեմ տա ոչ մի կաթիլ իմ ապրումներից,
Ցավն իմն է , ես կրելու եմ այն հեռու ձեր աչքից․
Ու չեմ խոնարհվի ես ցավի առաջ,
Չէ, ես վազելու եմ կյանքին ընդառաջ;

You can

You can make me crazy

And can make me cozy

After each f*ing fight

That is an act of love,fact;

At least in our case,

We can not be replaced;

You are all to me

A mirror where I can see

How pretty and loved I am.

Yes surely you are my man!