Թող
Թող արկերը փլվեին երկնքի գլխին
Ու ամպերը թող ցավից գոռային
Թող հողերը ծածկվեին գետերով վարար
Որ սիրտս էսպես անզոր չմխկտար։
Պատկերներ, հայացքներ, ժպիտներ լուսավոր
Պտտվում եք ամեն պահ մտքումս անկուշտ,
Անզոր եմ դառնում ես դիմակայել
Միայն թե էնպես գոռալ եմ ուզում՝ հերի՜ք է:
Комментариев нет:
Отправить комментарий