Անվերջ Թռիչք Անդունդներից

«երբ քեզ մի անճաշակ ու անողնաշար տղամարդ կփորձի թերագնահատել, հիշի'ր որ ինձ համար դու այն յուրահատուկն ես, որ ըստ իս` յուրաքանչյուր տղամարդ գեղեցիկ կնոջից խոսելիս ենթագիտակցաբար քեզ է պատկերացնում: ...

Ես ուզում եմ, որ դու անվերջ փայլես: Սիրես կյանքում ամենից շատ,ամենից շատ ինքդ սիրվես: Ես ուզում եմ, որ հանդիպես իմ պես համառ ինչ-որ մեկին, որ քո համար անվերջ դողա, քեզ տեսնելուց աչքը շողա»։

«մաղթում եմ քեզ, որ լինես էնպիսի կին, որ արժանի է ամեն ինչի..» :

Կյանքի ընթացքում մենք հանդիպում ենք տարբեր մարդկանց, ովքեր ասում են՝ տարբեր, հաճախ իրար հակասող, հետաքրքիր ու կարևոր արտահայտություններ, որոնցից որոշները մեզ թև են տալիս, երբ մենք ընկնում ենք ցած, իսկ որոշներն էլ՝ ստիպում խորհել։

Հետաքրքիրն այն է, որ դրանցից ոչ մեկն էլ նվազ կարևոր չէ մյուսից։ Մի դեպքում մեզ սիրում են անպայմանորեն, ուղղակի, հենց մեզ համար՝ մեր բոլոր կողմերով, իսկ մյուսում՝ մղում մեզ առաջ՝ կատարելագործվելու։

Ու գալիս է Նա, ով սիրելով քեզ անպայմանորեն մղում է քեզ առաջ՝ սրբելով քո անցած ուղին, որպես ընծա քո կյանքի խորդուբորդ ճանապարհների, նա՜, ում հետ դու այն կինն ես, որ արժանի է ամեն ինչի, նա՜, ում հետ փայլում ես, նա՜, ում աչքը քեզ տեսնելիս անվերջ շողում է։

 Չկան Պատահականություններ

Ու հանկարծ նկատեցի աստիճաններից իջնող կարմիր բաժակը, ձգվեցի, որ աչքս հաստատի միտքս. նա էր, նա էր ու իմ նվիրած կարմիր բաժակը...

Քանի անգամներ էինք էդ աստիճաններով իջել ու բարձրացել, իսկ հիմա դու իջնում ու բարձրանում ես առանց ինձ...

Չէի ուզում որ մեր հայացքները հանդիպեին իրար ու ես թիկունք արեցի քեզ ճիշտ այնպես՝ ինչպես դու, երբ թողնում էիր ինձ։

Դուրս գալով փողոց զգում էի ինձ թեթև, հեռու անցյալից ու մոտ իմ սրտի ապագային, որին մոտենալու հարցում դու էլ քո  լուման էիր ունեցել, ու էդ մտքից ժպիտը չէր իջնում շուրթերիցս ու ես շնորհակալ էի  քեզ հենց միայն դրա համար )...